دردونه های مامان

دقیقا روزای آخر اردیبهشت بود که به همراه بابا جون و مادر جون و دیدی اومدیم ویلا سفر خیلی خوبی بود با اینکه یک هفته بود انگار سه روز بیشتر نشد کلی هم خریدکردیم شما دو تا وروجکم حسابی آب بازی کردید و بهتون خوش گذشت آندیا جونم نسبت به قبل خیلی خانوم تر شده و منم حسابی کیفش و میکنم دخترم خیلی تو حرف زدن پیشرفت داشته و کلمات و خیلی بهتر ادا میکنه آقا بردیا گل هم که مثل همیشه سنگ تموم میزاره فقط یه ایراد کوچولو که زیادی اهل تی وی مخصوصا کارتون دورا هست چون دیر میام پست میزارم از ریز وقایع زیاد نمیتونم بگم اما خوب دوست داریم وبتون به تاریخ آپدیت باشه     ...

قربونتون برم با این عکسای دوست داشتنیتون اما تا الان فرصت نکردم عکسا رو بزارم دیگه داشت یکسال میشد اما خوب الانم خوبه وای مامان جان بردیا الهی بمیرم روزی که رفتیم آتلیه یه لحظه من حواسم به آبجی پرت شد و خاله ساعده هم گوشیش زنگ خورد یهو دیدم در حین فیگور گرفتن اولین عکس بغض کردی و اشکات میاد اما صدات در نمیاد از آقایی که عکس مینداخت ترسیده بود یا شایدم از اینکه جلوی یه غریبه ما حواسمون بهت نبود ناراحت شدی به هر حال دیگه نذاشتی ازت عکس بندازن دوربین که میومد سمتت گریه میکردی با کلی مکافات مثلا عکاس از عسل داره عکس میندازه این چند تا رو ازت انداخت جوریکه یادمون رفت ازتون دونفره با آبجی عکس بندازیم اگرم کیفیتشون اینچا پاینه چون از رو عک...